WYDAWNICTWA

PASTERZY CHRYSTUSA  

NOWENNA DO DUCHA ŚWIĘTEGO 

Madison, Indiana
El Paso, Teksas 

Książka ta jest wydawana przez Wydawnictwa Pasterzy Chrystusa, filię Duchowieństwa Pasterzy Chrystusa, będącą zwolnioną z podatków publiczną religijną korporacją niedochodową, założoną w celu umacniania oddania Dwóm Sercom: Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi. 

W celu uzyskania dodatkowych egzemplarzy, prosimy o kontakt: 

            Shepherds of Christ Ministry
            P.O. Box 627
            China, Indiana 47250 USA
            bezpłatny numer telefonu: 1-888-211-3041
            telefon: 1-812-273-8405
            faks: 1-812-273-3182
            http://www.SofC.org 

 

Imprimatur: Kazimierz Gurda
WIKARIUSZ GENERALNY
Kuria Diecezjalna Kielecka

© 2010 Wydawnictwa Pasterzy Chrystusa

Założyciel Duchowieństwa Pasterzy Chrystusa:
Ksiądz Edward J. Carter, Zgromadzenie Jezusow

Wydano zezwolenie na niekomercyjne powielenie bez prawa przepisania lub edycji tekstu. 

 
 

Nowenna do Ducha Świętego

CODZIENNA MODLITWA PODCZAS NOWENNY 

MODLITWA WSTĘPNA

            W imię Ojca i Syna i Ducha św. Amen.

            Drogi Ojcze, przychodzimy do Ciebie w imię Jezusa, zjednoczeni z Nim w Świętej Ofierze Mszy, w Duchu Świętym. Przychodzimy do Ciebie w jedności z Dzieciątkiem Jezus Dobrego Zdrowia i z Dzieciątkiem Praskim. Przychodzimy do Ciebie w doskonałym, niepokalanym sercu Matki Naszej Maryi, prosząc o jej potężne wstawiennictwo i jednocząc się wzajem w jej świętych łzach. Przychodzimy do Ciebie zjednoczeni z wszystkimi aniołami i świętymi, oraz z duszami w czyśćcu.
   

MODLITWA O DUCHA ŚWIĘTEGO

            Módlmy się, by Duch Święty spłynął na nas, módlmy się o chrzest Duchem Świętym, o to, by zstąpił na nas z mocą, z jaką zstąpił na Apostołów w dzień Zesłania Ducha Świętego. Módlmy się, by przemienił nas z bojaźliwych w nieustraszonych i dał nam odwagę, abyśmy mogli uczynić to wszystko, o co nas prosi Ojciec, byśmy pomogli doprowadzić do panowania Serca Najświętszego i zwycięstwa Niepokalanego Serca Maryi. Módlmy się, by Duch Święty zstąpił z całą swoją mocą na Jezuitów i Siostry Klaryski, na przywódców duchowych i członków Wspólnoty Pasterzy Chrystusa, na cały Kościół Chrystusowy i na cały świat.
   

OCHRONA PRZEZ KREW JEZUSA

            Módlmy się, by Krew Jezusa obmyła nas wszystkich, nasze rodziny, Wspólnotę Pasterzy Chrystusa, abyśmy mogli pewnie kroczyć przed siebie strzeżeni od zła.
   

UZDROWIENIE

            Módlmy się o uzdrowienie ciała, umysłu i ducha, uzdrowienie naszego pokolenia, wszystkich członków naszych rodzin, wszystkich członków Wspólnoty Pasterzy Chrystusa, społeczności Jezuitów, Sióstr Klarysek, całego Kościoła Chrystusowego i całego świata.
   

MODLITWA O MOC I ŚWIATŁO

            Uwielbiamy Cię, Duchu Święty. Umocnij nas, oświeć nas, pociesz nas. Oddajemy się całkowicie Tobie. O Duchu światła i łaski, chcemy jedynie wypełniać wolę Ojca. Oświeć nas, byśmy zawsze mogli żyć według woli Ojca.

            Duchu Wieczny, napełnij nas Swą Boską Mądrością, byśmy mogli lepiej poznać i zrozumieć Twoje Boskie Tajemnice.

            Daj nam światło, o Duchu Święty, abyśmy poznali Boga. Działaj w sercu naszym, duchowym łonie Najświętszej Maryi Dziewicy, abyś przemieniał nas na podobieństwo Jezusa.
   

MODLITWA O JEDNOŚĆ Z BOGIEM, OJCEM, SYNEM I DUCHEM ŚWIĘTYM

            Pragniemy Cię, Duchu Światła, pragniemy poznać Boga, chcemy zjednoczyć się w Nim, naszym Nadprzyrodzonym Bogu. Chcemy zjednoczyć się z Ojcem, pojąć dogłębnie Jego Osobę. Chcemy poznać najukochańsze Najświętsze Serce Jezusa, żyć i mieszkać w Nim zawsze, każdej chwili naszego życia. Chcemy zjednoczyć się w Tobie, Duchu Światła, byś wszedł w nas z każdym naszym tchnieniem.
 

MODTLIWA O JEDNOŚĆ W JEZUSIE

            Dozwól nam doświadczyć życia w Najświętszym Sercu Jezusa, byśmy mogli powtórzyć za świętym Pawłem: „Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża, a mimo to żyję; lecz teraz już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus ...”. Żyjmy zatem, zjednoczeni w Mszy Św., cały dzień bądźmy jednością z Nim. Bądźmy w stanie kochać i poznawać w tym uniesieniu jakim jest stan jedności z naszym Bogiem. Tęsknimy za Tobą, o piękny Boże, kochamy Cię, kochamy Cię, kochamy Cię. Wychwalamy Cię, wielbimy Cię, czcimy Cię, uwielbiamy Cię i dzięki Ci składamy, nasz ukochany Boże, Ojcze, Synu i Duchu Święty.
   

MODLITWA O TRWANIE W SERCACH JEZUSA I MARYI

            Szukamy jedności z Bogiem, życia i trwania w Sercach Jezusa i Maryi, naszego małego nieba na ziemi, by doświadczyć życia w doskonałym, czystym i niepokalanym sercu naszej Matki. Chcemy, by Duch Święty wszedł w nas, abyśmy zjednoczyli się z Jezusem, Oblubieńcem dusz naszych, i stali się najdoskonalszą ofiarą złożoną Ojcu, z każdą chwilą, w której jednoczymy się w Ofierze Mszy Świętej na całym świecie, by wspomóc zbawienie dusz.
   

MODLITWA O DUCHA ŚWIĘTEGO I JEGO DARY

            Przybądź, Duchu Święty, przybądź, wnijdź w serca nasze i rozpal we wszystkich ludziach ogień Swej miłości.

Lektor:       Ześlij Ducha Swego, a odrodzimy się.

Wszyscy:    I odnowisz oblicze świata.

            Módlmy się o siedem darów Ducha Świętego, prośmy o doskonałość dusz naszych, o uświęcenie nas i dusz naszych na podobieństwo Boga.

            Drogi Duchu Święty, oddajemy Ci nasze dusze i ciała. Prosimy Cię, udziel nam daru mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni bożej.
 

MODLITWA O SŁOWO ŻYWE W NASZYCH SERCACH

            Wiemy, drogi Duchu Święty, że Słowo w Jego ludzkiej naturze zrodziło się z łona niewiasty. Módlmy się, by słowo Jego narodziło się w naszych sercach, gdy On żyje i mieszka w nas. Chcemy, by wcielenie trwało w naszym życiu. Drogi Duchu Święty, działaj w nas.
 

KRÓTKIE MODLITWY DO DUCHA ŚWIĘTEGO

            Drogi Duchu Święty, pomóż nam uwolnić się od niewiedzy, obojętności i słabości, pomóż nam wzmocnić się miłością Boga.

            Drogi Duchu Święty, prosimy Cię, módl się za nami w naszych potrzebach.

            Drogi Duchu Święty, pomóż nam szanować Boga i unikać grzechu. Pomóż nam żyć wedle woli Ojca.

            Drogi Duchu Święty, pomóż nam przestrzegać Twoich przykazań i poważać autorytet. Pomóż nam darzyć wszystko taką miłością, jaką chcesz byśmy okazywali. Wspomagaj naszą chęć modlitwy i chęć nieustannego służenia z największą miłością Bogu. Pomóż nam poznać prawdę. Pomóż nam posiąść dar wiary, nadziei i miłości. Pomóż nam odróżniać dobro od zła.
 

MODLITWA O OBCOWANIE Z BARANKIEM, OBLUBIEŃCEM DUSZY

            O, Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przyjdź i przeniknij mą duszę dogłębnie. Poddaję się, prosząc o łaskę odpuszczenia, o zwykłe istnienie w Tobie, gdy Ty dogłębnie przenikasz mą duszę. Ty jesteś sprawcą. Ja jestem duszą oczekującą Twych łask, gdy Ty mnie przenikasz. Kocham Cię. Uwielbiam Cię. Oddaję Ci cześć. Przyjdź i zawładnij mą duszą przez Swoją Łaskę Boską, kiedy najgłębiej doświadczam Twej obecności.

PIERWSZY TYDZIEŃ

MEDYTACJI 9-CIODNIOWYCH

1. List do Rzymian, 8, 14-17

            Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.

2. List do Rzymian, 8, 5-9

            Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.

3. Pierwszy List św. Jana Apostoła 4, 12-16

             Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha. My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.

4. Pierwszy List św. Jana Apostoła 4, 17-21

            Przez to miłość osiąga w nas kres dokonałości, że mamy pełną ufność na dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie. W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości. My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował. Jeśliby ktoś mówił „Miłuję Boga”, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.

5. Pierwszy List św. Jana Apostoła 4, 7-11

            Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować.

6. Dzieje Apostolskie, 1, 1-5

            Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: „Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”.

7. Dzieje Apostolskie, 1, 6-9

            Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im: „Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

            Po tych słowach uniósł sił w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.

8. Dzieje Apostolskie, 1, 12-14

            Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

9. Dzieje Apostolskie, 2, 1-4

            Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

 

DRUGI TYDZIEŃ

MEDYTACJI 9-CIODNIOWYCH

1. Ewangelia według św. Jana 14, 21-31

             Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.” Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?” W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka! Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał. Wstańcie, idźmy stąd!

 2. Ewangelia według św. Jana 17, 11-26

            Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjłtkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.

3. List do Koryntian, 15, 20-28

            Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez Człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który Mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

4. Apokalipsa św. Jana, 3, 1-3, 12, 16-19

            Aniołowi Kościoła w Sardes napisz: „To mówi Ten, co ma Siedem Duchów Boga i siedem gwiazd: Znam twoje czyny: masz imię, [które mówi], że żyjesz, a jesteś umarły. Stań się czujnym i umocnij resztę, która miała umrzeć, bo nie znalazłem twych czynów doskonałymi wobec mego Boga. Pamiętaj więc, jak wziąłeś i usłyszałeś, strzeż tego i nawróć się! Jeśli więc czuwać nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie.

            Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruzalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię.

            A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucię z mych ust. Ty bowiem mówisz: „Jestem bogaty” i „wzbogaciłem się”, i „niczego mi nie potrzeba”, a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny, i ślepy, i nagi. Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział. Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się!

5. Apokalipsa św. Jana, 5, 9-14

            I taką nową pieśń śpiewają: „Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi”.

            I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy, mówiących głosem donośnym:

            „Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogoslawieństwo”.

            A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło:

            „Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!”

            A czworo Zwierząt mówiło: „Amen”. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.

6. Apokalipsa św. Jana, 7, 14-17

            I powiedziałem do niego: „Panie, ty wiesz”. I rzekł do mnie: „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu.”

7. Apokalipsa św. Jana, 12, 1-8

            Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów. I ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby, skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła Syna - Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

            I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło.

8. Apokalipsa św. Jana, 14, 1-7 

            Potem ujrzałem: A oto baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.

            Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. Wołał on głosem donośnym: „Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!”

Apokalipsa św. Jana, 19, 7-8 

            Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła, i dano jej oblec bisior lśniący i czysty” - bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych.

9. Apokalipsa św. Jana, 21, 1-10 

            I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: „Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi i będą oni Jego ludem, a On będzie „BOGIEM Z NIMI”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły”.

            I rzekł Zasiadający na tronie: „Oto czynię wszystko nowe”. I mówi: „Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe”. I rzekł mi: „Stało się. Jam Alfa i Omega. Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia. Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem. A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga”.

            I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, co trzymają siedem czasz pełnych siedmiu plag ostatecznych, i tak się do mnie odezwał: „Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka”. I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga.
   

Apokalipsa św. Jana 22, 20  

            Mówi Ten, który o tym świadczy: „Zaiste, przyjdę niebawem”.

            Amen. Przyjdź, Panie Jezu! 

Cytaty z Pisma Świętego pochodzą z „Biblii Tysiąclecia”, wydanie IV, Wydawnictwo Pallotinum, Poznań, 1991